فیلم بمب یک عاشقانه Bomb a love story یک ملودرام اجتماعی است و و داستان آن در دهه 60 می گذرد.
کارگردانی پیمان معادی و تهیهکنندگی احسان رسولاف و پیمان معادی ساخته شده و فروش خوبی در گیشه نیز داشته است .
در میانه ى سالهای جنگ و در اوج بمباران هاى تهران، روزگار با بیم و ترس میگذرد.
اما عشق و دلدادگی و زندگی و امید، هراس ملموس مرگ را به فراموشى میسپارد؛
رفتگان در کلماتِ زندگان تکرار میشوند. مرگ سوال مطلق است و عشق، با کورسوی امیدبخش زندگی کار دارد نه با سیاهی مطلق مرگ.
پیمان معادی، لیلا حاتمی، حبیب رضایی، سیامک انصاری، سیامک صفری، بهادر مالکی، رامین پورایمان، معصومه قاسمیپور، صبا گرگین پور، باران معادی، شهروز آقایی پور، ارشیا عبداللهی، نیوشا جهانی، محمود کلاری، سیامک ادیب، محمد زمانی،احسان عباسی، فرزاد رمضانی و فاطمه مرتاضی
ک فیلم سرزنده و خلاقانه با فیلمنامهای منحصربهفرد که نظیرش در این سالها کمتر بر پرده ها دیدهشده است (شاید مالاریا از معدود نمونههای اخیر مشابهش باشد).
هرچند پیمان معادی بخش قابلتوجهی از نوع نگاه امروزش به جامعه (و نه لزوماً سینما) را از تجربه کار با اصغر فرهادیدارد
معادی بهخوبی از پس ساختن صدای رسای سکوت یخزده میان زوج جوان برآمده.
همانطور که از پس پرداخت جالبتوجه به عاشقانه کودکانه و مواجهه یک پسربچه با مفهوم عشق و همانطور که از پسصحنههای انتهایی فیلم و فصل گرهگشایی که با ترفند خوبی که میزند
(حضور دزد در خانه و مخصوصاً خندههای دلنشین لیلا حاتمی)، در لحظهای فضای فیلم را ناگهان زیرورو میکند.
علی یحیایی : موسیقی موق العاده ی النی کاریندرو، فیلمبرداری مثل همیشه درخشان محمود کلاری، طراحی صحنه ای که به ریزترین جزئیات اهمیت داده و بازی خوب بازیگرها، از بمب، یک عاشقانه ی واقعی ساخته. پیشنهاد میکنم این فیلم رو از دست ندید.
زینب شیرازی : یکی از معدود فیلم های ایرانی و جدیدی که از دیدنش لذت بردم و با سکانس هاش کیف کردم. همنشینی موسیقی النی کاریندرو با داستان، حس خوشایند و گرمی داشت
good food : یکی از ضعیف ترین فیلمایی که دیدم! مگه میشه شما با دوتا جعبه نوشابه نوستالژی بسازی!!
شما هم نظر خود را پس از دیدن فیلم در پایین مطلب به اشتراک بگذارید
نویسنده و کارگردان: پیمان معادی
تهیهکنندگان: احسان رسول اف و پیمان معادی
مدیر فیلمبرداری: محمود کلاری
طراحی صحنه:محسن شاهابراهیمی
طراحی لباس: سارا خالدی زاده
صدابردار و صداگذار: ایرج شهزادی
موسیقی: النی کاریندرو
بسیار لذت بردم . برای من که متولد دهه ۵۰ هستم و تجربه تلخ روزهای جنگ را دارم بسیار زیبا و دلنشین بود
صحنه های نوستالژی زیادی داشت. ممنون از پیمان معادی عزیز
دمت گرم 🙂
فیلمه قشنگیه درست مثل فیلمای اصغر فرهادی.. به نظرم صحنه برخوردای سعید مالکی و سمانه قشنگ ترین قسمت فیلمه و صحبتای لیلا حاتمی که منجر به آشتی میشه..
بابا ایول…
فیلم خیلی خیلی قشنگ و نوستالژیک بهزی های عالی مخصوصا سیامک انصاری ? و اون تیکه ها بانمک توی فیلم اون صدای آژیر همه و همه فیلم رو تبدیل به یه شاهکار کرده بود
واقعا یک عاشقانه