میم مثل مادر اثر رسول ملاقلیپور در سال ۱۳۸۵ است. در فیلم میم مثل مادر گلشیفته فراهانی، حسین یاری، سحر دولتشاهی ، شراره دولتآبادی و همچنین علی شادمان ایفای نقش کردهاند. این فیلم بنا به تشخیص کمیتهای از بنیاد سینمایی فارابی به عنوان نماینده ایران در هشتادمین دوره جوایز اسکار در سال ۲۰۰۷ انتخاب شد.
سپیده در زمان جنگ ایران و عراق، از پرستاران شهر سردشت بود و در بمباران شیمیایی سردشت، دچار تأثیرات شیمیایی شد. سالها بعد سهیل و سپیده در انتظار فرزند خود هستند.پس از سونوگرافی، پزشکان میگویند فرزند سپیده دچار مشکلات تنفسی و معلولیت است و این وضعیت ناشی از گازهای شیمیایی زمان جنگ است.سهیل اصرار دارد تا فرزندشان را سقط کنند اما سپیده مخالفت میکند و سهیل، سپیده را طلاق میدهد. پس از زایمان،در طی چک آپهای ماهیانه، پزشک به سپیده میگوید که این وضعیت سعید، ناشی از مشکلات ژنتیکی است و گاز های عصبی روی سعید تأثیری نداشته و…
گلشیفته فراهانی ، حسین یاری ، سحر دولتشاهی ، شراره دولت آبادی ، امیرحسین صدیق ، جمشید هاشم پور …
ژانر ملودرام از ابتدای پیدایش سینما در جهان همواره مورد توجه اهل فن و تماشاگران بوده است ؛ در واقع به جرات می توان گفت که ملودرام از قدیمی ترین و محبوب ترین ژانرهای سینمایی است . سابقه ملودرام در سینمای ایران هم به سالهای دور و در بدو پیدایش آن باز می گردد و پرآوازه ترین کارگردانان ایرانی ، حتی برای یکبار هم که شده ، توانائی های خود را در این ژانر محبوب محک زده اند .
باز هم فیلمساز برای جلب قلوب تماشاگران، بچه ای خوش چهره و سمپاتیك را برای ایفای نقش فرزند معلول سپیده انتخاب كرده و باز به همین منظور او را علاوه بر معلولیت جسمی، به تنگی نفس نیز مبتلا كرده تا او اضافه بر حمل عصا و چوب زیر بغل، كپسول و ماسك اكسیژن را نیز با آن جثه ضعیفش حمل كند.
ملا قلی پور کارگردان میم مثل مادر نیز در آن دوران، از فیلمسازانی بود که با نگاهی مثبت به رویدادهای دفاع مقدس می نگریست و می کوشید با تجربه اندوزی و جدی گرفتن داستان در فیلم، آثاری دیدنی بیافریند و با اکشن و صحنه پردازی حرفه ای و کاربرد میراث سیمای جنگ جهانی در فضایی ایرانی ـ اشراقی، گامی مستقل در تأسیس نوعی سینما در ایران بر دارد که پس از انقلاب اسلامی یکی از دو ژانر اصلی و مستقل سینمای ما بوده است و در تمام تاریخ سیمای ایرانی، سبک و جریانی تا این اندازه پایدار و معتبر نداشته ایم.
سمیر: به نظر من یکی از بهترین فیلم های ایرانی بود…
امیر: عالی بود دستت درد نکنه .
امید: بازي ها همه افتضاح … پسره در حد سياهي لشگراي فيلماي هاليوودي هم بازي نكرده بود
سارا: بهترين فيلم ايراني بود كه ديدم
شما هم نظر خود را پس از ديدن فيلم در پايين مطلب به اشتراک بگذاريد
موسیقی: آریا عظیمی نژاد
فیلمبرداری: شاپور پورامین
تدوین: حسین غضنفری
توزیعکننده: نمایشگران
توجه کنید : در بسیاری از سایت ها که لینک این فیلم را گذاشته اند مشکل صدا دارد ، اما این لینک ها با کیفیت عالی و سالم است
دانلود رایگان فیلم با کیفیت 480p
دانلود رایگان فیلم با کیفیت 720p
حرف نداشت
عالی چند بار دیدم
عالی
عالی
عالی بود و آموزنده
ارزش بارها وبارها دیدن روداره
به صراحت میتونم بگم که اولین و آخرین فیلمی هستش که با روح روان آدم بازی میکنه
باسلام بسیارخوب بود پرازعاطفه ،محبت ودوست داشتن.یکی از بهترین فیلمهای ایرانی بود که تاالان دیدم.
عالی بود
سلام فیلم خوبی بود من تو سینما هم دیده بودم
عالی باید یه بسته دستمال بزاری کنارت و فقط گریه کنی
🥺😭😭
یه فیلم مزخرف
خیلی عالی بود پر از عاطفه و محبت
یاد دوران جوانی بخیر این فیلم را خیلی دوست دارم وچند بار دیدم
خیییلیی فیلم خوبی بود،پراز درس،پرازمهر،پرازعاطفه،پراز فکر…
حیف شد که بچههامون نمیتونن این فیلم قشنگو از رسانه تماشاکنن
عالی و بینظیره و باید این فیلم رو بارها و بارها دید
خیلی هم خوب بود
واقعا برای اون ها متاسفم که میگویند : بازی همه افتضاح بود . پسره در حد سیاهی لشکر های فیلمای هالیوودی هم بازی نکرده بود 😤😤
و از اونهایی ممنونم که که میگویند : بهترین فیلم ایرانی بود 👏👏👏