فقیهه سلطانی فرزند آیت الله سلطانی بازیگر ایرانی متولد29 مرداد ۱۳۵۳ در همدان و ساکن تهران است.
او فارغ التحصیل رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد در مقطع کارشناسی است. او بازیگری را از سال ۱۳۷۱ آغاز کرده است.
17 سالگی فقیهه سلطانی
با فیلم معجزه خنده استعداد دیگری به عرصه سینما قدم نهاد.
اما به دلیل کم کاری تنها در یک فیلم دیگر به نام عینک دودی ظاهر شد که بسیار موفق تر از فیلم قبلی بود.
او در بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر با 3 فیلم پرکارترین بازیگر بود و بازی اش در صورتی اوج هنرنمایی او بود.
ازدواج فقیهه سلطانی
جلال امیدیان همسر فقیهه سلطانی یکی از بازیکنان فوتبال اصفهان است که هم اکنون در تیم ذوب آهن بازی میکند.
فقیهه سلطانی بازیگر سینما و تلویزیون متنی در مورد عاشق شدنش منتشر کرد که بشرح زیر می باشد :
درست وقتی که فکر میکنی انقدر آدم سختی هستی که هیچ کس نمیتونه خالی قلبت رو پر کنه .. زمانیکه سعی میکنی به تنهاییهات فکر نکنی …
وقتی اصلا انتظارش رو نداری.. یکی از راه میرسه ، یکی که هر چی سعی میکنی ازش ایراد بگیری، نمیتونی ..
یکی که با مهربونیهاش خجالتت میده و با صبرش بهت درس بزرگی و عشق و احترام میده …
وقتی به خودت میایی که می بینی ، شده همه زندگیت.. اونوقته که روی گل تنهایی رو میبوسی و برای همیشه میذاری کنار ..
نحوه ازدواج
خانم سلطانی در خصوص ماجرای آشنایی و ازدواجش با امید جلالیان می گوید :
دوست من مهسا مهجور بازیگر خوب تئاتر که هم من و هم آقای امیدیان را می شناخت،
برای آشنایی ما یک طرح ریخته بود و ما در جریان برنامه ریزی ایشان، در یک کار خیریه با هم دیدار کردیم
و همانجا این کششی که باید ایجاد می شد، ایجاد شد، یعنی محبت در نگاه اول اتفاق افتاد.
ولی ازدواج با یک فوتبالیست، واقعا برایم غیرمنتظره بود؛
چون اصلا فوتبال نمی بینم؛ البته دوست دارم فوتبال بازی کنم، ولی همیشه به کسانی که فوتبال می بینند، می خندم.
اما الان نمی توانم به جلال چیزی بگویم، چون حرفه اش این است.
فیلم های سینمایی
جاودانگی «۱۳۹۴»
این جا آسمان همه ي وقت بارانی هست «ویدیویی ۱۳۹۲»
جداافتاده «۱۳۸۳»
دوشیزه «۱۳۸۱»
صورتی «۱۳۸۱»
نغمه «۱۳۸۰»
عینک دودی «۱۳۷۸»
معجزه خنده «۱۳۷۵»
سریال تلویزیونی فقیهه سلطانی
مهمانان ویژه «۱۳۹۱»
تبریز در مه «۱۳۸۹»
عمارت فرنگی «۱۳۸۷»
نشانی «۱۳۸۷»
خواستگاران «۱۳۸۶»
پاتوق «۱۳۸۶»
روز رفتن «۱۳۸۵»
بوی گلهاي وحشی «۱۳۸۴»
آهوی ماه نهم «۱۳۸۳»
زخم «۱۳۸۳»
پدر خاک «۱۳۸۰»
آغوشهاي خالی «۱۳۷۸»
مهمانی از بهشت «۱۳۷۶»
طریق عشق «۱۳۷۶»
سایهها «۱۳۷۵»
بیبییون «۱۳۷۴»
0 دیدگاه